Het is vrijdag 22 augustus. Vandaag gaan Monica en Klaas elkaar het ja-woord geven! Het is nog rustig in huize de Groot in Molenaarsgraaf…. Bruid Monica wordt gekapt en opgemaakt en voor de eerste keer die dag (en zeker niet de laatste) horen de aanwezigen haar favoriete uitroep: “Oh, dokter!!” We zullen het die dag nog veel horen. Vertaal “Oh, dokter” met “Tsjonge”, “Nou, nou”, “Oh, ja!” en je het het goeie gevoel te pakken.

Gelukkig was het ’s ochtends redelijk droog en konden er buiten rond de boerderij foto’s gemaakt worden.

Bruidegom Klaas is zeeman en wilde graag ook op een scheepswerf foto’s gaan maken. Hij had daar een poosje gewerkt en had zodoende genoeg contacten om er binnen te komen. Na wat Poolse arbeiders gecharterd te hebben, konden we de “vonk” tussen Klaas en Monica letterlijk zien overspringen 🙂 .

Het was wel een dag met voor mij wat hobbels en bobbels. Problemen met het digitaal doorsturen van het fotobestand voor het bedankje dat ’s avonds meegegeven moest worden, bijna een geheel foute bestelling daarvan door een niet al te snuggere medewerkster bij de afdrukcentrale (nee ik wil geen 250 keer een foto van 20×30 bestellen!!!!), kleine schade aan mijn materiaal en een behoorlijk nat pak door een erg malse regenbui na het gemeentehuis. Gelukkig zijn alle problemen er om opgelost te worden en waren er heel wat hulpvaardige mensen die voor mij wat wilden dragen/vasthouden/regelen/etc.

Het bruidspaar zelf was gelukkig ook niet snel uit het veld geslagen. Als je niet met de geplande BMW Z4 bij de kerk aankomt maar in een blauwe Opel Astra omdat iemand de sleutels in zijn zak heeft laten zitten en even zijn kleintje bij de oppas aan het brengen is en daardoor je dus ook de ringen niet bij je hebt want die liggen achter in diezelfde Z4 en je dan nog steeds kan lachen, dan zeg ik dat je behoorlijk onverstoorbaar bent.

De grootste klus voor mij gaat nu beginnen: Het uitzoeken en bewerken van de albumfoto’s. Oh, dokter……